A A A

 

Pośrednictwo pracy

Pośrednictwo pracy polega na udzielaniu pomocy bezrobotnym i osobom poszukującym pracy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia oraz pracodawcom w znalezieniu odpowiednich pracowników.

Pośrednictwo pracy polega w szczególności na:

• udzielaniu pomocy bezrobotnym i poszukującym pracy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia oraz pracodawcom w pozyskiwaniu pracowników o poszukiwanych kwalifikacjach zawodowych,
• pozyskiwaniu ofert pracy,
• udzielaniu pracodawcom informacji o kandydatach do pracy, w związku ze zgłoszoną ofertą pracy,
• informowaniu bezrobotnych i poszukujących pracy oraz pracodawców o aktualnej sytuacji i przewidywanych zmianach na lokalnym rynku pracy,
• inicjowaniu i organizowaniu kontaktów bezrobotnych i poszukujących pracy z pracodawcami,
• współdziałaniu powiatowych urzędów pracy w zakresie wymiany informacji o możliwościach uzyskania zatrudnienia i szkolenia na terenie ich działania,
• informowaniu bezrobotnych o przysługujących im prawach i obowiązkach.

Przy wykonywaniu pośrednictwa pracy Powiatowy Urząd Pracy w Siedlcach bierze pod uwagę kwalifikacje zawodowe i umiejętności bezrobotnych i osób poszukujących pracy oraz oczekiwania pracodawców.

Pośrednictwo pracy jest prowadzone nieodpłatnie i opiera się na następujących zasadach:

• dostępności usług pośrednictwa pracy dla poszukujących pracy oraz dla pracodawców,
• dobrowolności - oznaczającej wolne od przymusu korzystanie z usług pośrednictwa pracy przez poszukujących pracy,
• równości - oznaczającej obowiązek udzielania wszystkim poszukującym pracy pomocy w znalezieniu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne lub przynależność związkową,
• jawności - oznaczającej, że każde wolne miejsce pracy zgłoszone do urzędu pracy jest podawane do wiadomości bezrobotnym i poszukującym pracy.

Poradnictwo i informacja zawodowa

W myśl ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy poradnictwo zawodowe polega na udzieleniu bezrobotnym i osobom poszukującym pracy pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia oraz pracodawcom w doborze kandydatów do pracy na stanowiska wymagające szczególnych predyspozycji psychofizycznych.

Poradnictwo zawodowe kieruje się następującymi zasadami:

1. Dostępności usług dla wszystkich osób bezrobotnych i osób poszukujących pracy oraz dla pracodawców;
2. Dobrowolności korzystania z usług poradnictwa zawodowego;
3. Równości w korzystaniu z usług poradnictwa zawodowego bez względu na narodowość, płeć, wyznanie, przynależność do organizacji politycznych i społecznych oraz inne okoliczności;
4. Swobody wyboru zawodu i miejsca zatrudnienia;
5. Bezpłatności korzystania z usług poradnictwa zawodowego;
6. Poufności i ochrony danych osobowych bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy, korzystających z usług poradnictwa zawodowego.

Poradnictwo zawodowe świadczone jest w formie porad indywidualnych i grupowych.

Profesjonalna pomoc doradcza świadczona na rzecz pracodawców pozwala na pozyskiwanie do zatrudnienia kadry z przygotowaniem specjalistycznym.

Udzielane przez kompetentnych fachowców nieodpłatne porady oraz informacje są pomocne w optymalnym doborze tej grupy pracowników.

Szkolenia

w celu zwiększenia ich szans na uzyskanie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, podwyższenia kwalifikacji zawodowych lub zwiększenia aktywności zawodowej, w szczególności w przypadku:

• kwalifikacji zawodowych,
• zności zmiany lub uzupełnienia kwalifikacji w związku z brakiem propozycji odpowiedniej pracy,
• zdolności do wykonywania pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie,
• umiejętności aktywnego poszukiwania pracy.

inicjowane są szkolenia dla osób:

• bezrobotnych,
• pobierajoących rentę szkoleniową
• oraz żołnierzy rezerwy

Szkolenia mogą być organizowane w formie szkoleń grupowych jak i trybie indywidualnym.

Plan szkoleń grupowych, zatwierdzony przez Powiatową Radę Zatrudnienia, wywieszany jest raz w roku w gablocie na terenie Urzędu (obecnie nie ma jeszcze planu szkoleń na 2005r.). Ponadto Urząd organizuje ponadplanowe szkolenia w przypadku otrzymania dodatkowych środków finansowych. Ogłoszenia o organizowanych szkoleniach wywieszane są w gablotach na min. 2 tygodnie przed planowanym szkoleniem.

Warunkiem skierowania na szkolenie grupowe jest wypełnienie ankiety. Osoba zainteresowana szkoleniem składa w Urzędzie ankietę, która zawiera informacje na temat m.in. przebiegu pracy zawodowej, dodatkowych umiejętności oraz sytuacji rodzinnej i materialnej.

Na wskazane przez:

• bezrobotnych,
• pobierających rentę szkoleniową,
• oraz żołnierzy rezerwy

szkolenie indywidualne, może zostać skierowana ta osoba, która uprawdopodobni, że szkolenie to zapewni jej uzyskanie odpowiedniej pracy, koszt tego szkolenia nie przekroczy 200% przeciętnego wynagrodzenia i spełniony jest przynajmniej jeden z wypunktowanych wyżej warunków inicjowania szkoleń.

Bezrobotnemu w okresie odbywania szkolenia, przysługuje dodatek szkoleniowy, wysokość dodatku szkoleniowego wynosi miesięcznie 20% zasiłku dla bezrobotnych (wyjątek: bezrobotnemu do 25 roku życia przysługuje stypendium w wysokości 40% kwoty zasiłku). Dodatek szkoleniowy nie przysługuje bezrobotnemu, jeżeli w okresie odbywania szkolenia przysługuje mu z tego tytułu stypendium, dieta lub innego rodzaju świadczenie pieniężne w wysokości równej lub wyższej niż dodatek szkoleniowy.

Ponadto Urząd może wyrazić zgodę na częściowe sfinansowanie z Funduszu Pracy kosztów egzaminów umożliwiających uzyskanie świadectw, dyplomów, zaświadczeń, określonych uprawnień zawodowych lub tytułów zawodowych oraz koszty uzyskania licencji niezbędnych do wykonywania danego zawodu.

Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, jest obowiązana do zwrotu kosztów szkolenia, chyba, że powodem nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

Na wniosek osoby bezrobotnej lub żołnierza rezerwy może być udzielona pożyczka szkoleniowa na sfinansowanie kosztów szkolenia (do 400% przeciętnego wynagrodzenia) w celu umożliwienia podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wymagającej szczególnych kwalifikacji.

Pożyczka jest nieoprocentowana, a okres jej spłaty nie może przekroczyć 18 miesięcy od zakończenia szkolenia.>

Ponadto istnieje możliwość sfinansowania kosztów szkolenia osobom zarejestrowanym w Urzędzie jako osoby poszukujące pracy, które:

1. są w okresie wypowiedzenia stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy;
2. Są zatrudnione u pracodawcy, wobec którego ogłoszono upadłość lub który jest w stanie likwidacji, z wyłączeniem likwidacji w celu prywatyzacji;
3. Otrzymują świadczenie socjalne przysługujące na urlopie górniczym lub górniczy zasiłek socjalny; określone w odrębnych przepisach;
4. Uczestniczą w indywidualnym programie integracji, o którym mowa w przepisach o pomocy społecznej.

Staż pracy

Osoby bezrobotne do 25 roku życia, a także osoby przed ukończeniem 27 rok życia, zarejestrowane jako bezrobotne w okresie 12 miesięcy od dnia określonego w dyplomie lub innym dokumencie potwierdzającym ukończenie szkoły wyższej mogą być na ich wniosek lub za ich zgodą skierowane do odbycia stażu. Warunkiem skierowania bezrobotnego do odbycia stażu jest brak doświadczenia zawodowego w miejscu pracy. Bezrobotny występujący z inicjatywą odbycia stażu składa wniosek do Urzędu o skierowanie do odbycia stażu, w którym określa zadania zawodowe, które chciałby wykonywać podczas stażu oraz kwalifikacje lub umiejętności, które chciałby uzyskać. W okresie odbywania stażu bezrobotny nabywa umiejętności praktyczne do wykonywania pracy przez wykonywanie zadań w miejscu pracy bez nawiązywania stosunku pracy z pracodawcą. Okres stażu nie może przekraczać 12 miesięcy. Pracodawca organizujący staż składa wniosek o zawarcie umowy o zorganizowanie stażu wraz z programem. Bezrobotnemu w okresie odbywania stażu przysługuje stypendium w wysokości zasiłku dla osoby bezrobotnej. Za okres, za który przysługuje stypendium, zasiłek nie przysługuje.
Pracodawca zobowiązany jest:

• na wniosek bezrobotnego odbywającego staż w miejscu pracy, do udzielania dni wolnych w wymiarze 2 dni za każde 30 dni odbywania stażu. Za dni wolne przysługuje stypendium.
• po zakończonej realizacji programu wydać opinię zawierającą informacje o zadaniach realizowanych przez bezrobotnego.

Przygotowanie zawodowe

Osoby:

• bezrobotne do 25 roku życia,
• bezrobotne bez kwalifikacji zawodowych,

a także za ich zgodą:

• bezrobotni długotrwale (czyli osób pozostających w rejestrze Urzędu łącznie przez okres ponad 12 miesięcy w ciągu ostatnich 2 lat),
• bezrobotni powyżej 50 roku życia,
• bezrobotni samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko do 7 roku życia,

mogą zostać skierowani do odbycia przygotowania zawodowego u pracodawcy, bez nawiązania stosunku pracy. Warunkiem skierowania bezrobotnego do odbywania przygotowania zawodowego w miejscu pracy, jest brak kwalifikacji dostosowanych do potrzeb rynku pracy. Bezrobotny występujący z inicjatywą odbycia przygotowania zawodowego składa wniosek o skierowanie do odbycia przygotowania zawodowego, w którym określa zadania zawodowe, które chciałby wykonywać podczas przygotowania zawodowego oraz kwalifikacje lub umiejętności, które chciałby uzyskać. W okresie przygotowania bezrobotny może zdobyć nowe kwalifikacje lub umiejętności zawodowe. Okres przygotowania zawodowego nie może przekraczać 6 miesięcy. Pracodawca organizujący przygotowanie zawodowe dla bezrobotnych składa wniosek o zawarcie umowy o zorganizowanie przygotowania zawodowego wraz z programem. Bezrobotnemu w okresie odbywania przygotowania zawodowego w miejscu pracy przysługuje stypendium w wysokości zasiłku dla osoby bezrobotnej. Za okres, za który przysługuje stypendium, zasiłek nie przysługuje.
Pracodawca zobowiązany jest:

• na wniosek bezrobotnego odbywającego przygotowanie zawodowe w miejscu pracy, do udzielania dni wolnych w wymiarze 2 dni za każde 30 dni odbywania stażu. Za dni wolne przysługuje stypendium.
• po zakończonej realizacji programu wydać opinię zawierającą informacje o kwalifikacjach lub umiejętnościach zawodowych pozyskanych w procesie przygotowania zawodowego.

 

Dofinansowanie wyposażenia miejsc pracy

---

Pracodawcy, który poniósł koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, pod warunkiem jego zatrudnienia przez okres co najmniej 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy, może być dokonana refundacja w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 300 % przeciętnego wynagrodzenia. Zasady refundacji pracodawcy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego Zasady poniższe zostały opracowane na podstawie:

1. Ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99 poz. 1001 z późn. zmianami),
2. Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 31 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy (Dz.U. Nr 196 poz. 2018).

Prezydent ze środków Funduszu Pracy może refundować pracodawcy koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego. Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego może być dokonana pracodawcy, który poniósł koszty, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 300% przeciętnego wynagrodzenia, pod warunkiem zatrudnienia bezrobotnego przez okres co najmniej 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy.
I. Warunki refundacji pracodawcy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego

1. O refundację może ubiegać się pracodawca, który:
   • prowadzi działalność gospodarczą minimum 12 miesięcy,
   • w okresie 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku nie zmniejszył liczby zatrudnionych pracowników, chyba że wynikało to z sezonowości produkcji lub usług,
   • nie zalega z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
   • nie zalega z opłacaniem innych danin publicznych,
   • nie posiada nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych,
   • w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku nie otrzymał pożyczki ze środków Funduszu Pracy na utworzenie dodatkowych stanowisk pracy, a w przypadku jej otrzymania - dotrzymał warunków umowy i spłacił pożyczkę,
   • spełnia warunki określone w rozporządzeniu do otrzymania wnioskowanej refundacji na wyposażenie lub doposażenie stanowiska lub stanowisk pracy.
2. Refundacji nie może otrzymać pracodawca, który:
   • nie ma możliwości zapewnienia odpowiednich warunków BHP na utworzonym stanowisku pracy,
   • proponuje utworzenie stanowiska pracy w zawodzie, w którym Urząd nie jest w stanie skierować bezrobotnego spełniającego wymagania pracodawcy.

II. Pomoc na zatrudnienie

1. Refundacja ze środków Funduszu Pracy zwana "pomocą na zatrudnienie", jest pomocą publiczną na tworzenie stanowisk pracy lub rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji, o których mowa w art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002 r.).
2. Pomoc na zatrudnienie może być udzielona, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
   • utworzenie stanowiska pracy i zatrudnienie na nim bezrobotnego stanowić będzie wzrost netto liczby zatrudnionych pracowników zarówno w zakładzie, jak i w całym przedsiębiorstwie w porównaniu do przeciętnej liczby zatrudnionych w okresie ostatnich 12 miesięcy,
   • udział własny pracodawcy w kosztach zatrudnienia skierowanego bezrobotnego będzie wynosić co najmniej 25%, przy czym przez udział własny rozumie się środki, które nie zostały uzyskane przez pracodawcę w związku z otrzymaną wcześniej pomocą publiczną w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, czy gwarancji lub poręczeń udzielonych na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku,
   • utworzone stanowisko pracy będzie utrzymane przez okres co najmniej trzech lat, a w przypadku małych i średnich pracodawców - dwóch lat.
3. Przepisów rozporządzenia dotyczących pomocy na zatrudnienie nie stosuje się:
   • do pomocy w sektorze budownictwa okrętowego, górniczym oraz transporcie;
   • w odniesieniu do działalności związanej z eksportem, jeśli pomoc jest bezpośrednio związana z ilością eksportowanych produktów, utworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z działalnością eksportową;
   • do pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej przed towarami importowanymi.

III. Procedura otrzymania refundacji kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy.

1. Pracodawca zamierzający wyposażyć i doposażyć stanowisko pracy dla skierowanego bezrobotnego, może złożyć do Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta wniosek o refundację ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy wraz z następującymi załącznikami:
   1. kopią dokumentów poświadczających podstawę i formę prawną istnienia zakładu, tj.
      • zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej dla osób fizycznych i jednostek nie posiadających osobowości prawnej,
      • odpisem z krajowego rejestru sądowego i aktem notarialnym w przypadku osób prawnych,
      • koncesją lub pozwoleniem na prowadzenie działalności w przypadku, gdy przepis prawa wymaga ich posiadanie do prowadzenia działalności;
   2. kopią zaświadczenia o zarejestrowaniu i nadaniu numeru statystycznego REGON,
   3. opinią banku prowadzącego obsługę rachunków,
   4. zaświadczeniem o wysokości zadłużenia i terminowości spłaty - w przypadku występującego zadłużenia w bankach,
   5. zaświadczeniem z ZUS, że pracodawca nie zalega z uiszczaniem opłat oraz składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Społecznych,
   6. zaświadczeniem, że pracodawca nie posiada zobowiązań wobec Urzędu Skarbowego,
   7. informacją o otrzymanej pomocy publicznej innej niż pomoc "de minimis".
2. O uwzględnieniu lub odmowie uwzględnienia wniosku wnioskodawca zostanie powiadomiony w formie pisemnej w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku i innych niezbędnych do jego rozpatrzenia dokumentów. Nie przewiduje się procedury odwoławczej.
3. Refundacja ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowisk pracy jest dokonywana na wniosek pracodawcy po przedłożeniu rozliczenia poniesionych kosztów, zatrudnieniu na tych stanowiskach skierowanych bezrobotnych oraz spełnieniu warunków określonych w zawartej umowie.
4. Umowa o refundację ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowisk pracy będzie zawarta na piśmie pod rygorem nieważności oraz będzie zawierać zobowiązanie pracodawcy do zwrotu w ciągu 30 dni dokonanej refundacji wraz z odsetkami ustawowymi, w przypadku naruszenia przez pracodawcę warunków umowy.
5. Refundacja winna być zabezpieczona wekslem wystawionym przez pracodawcę. Poręczycielem solidarnym za wystawcę weksla może być pracujący współmałżonek, który przedstawia zaświadczenie z zakładu pracy o dochodach (średnia z 3-ch miesięcy - 850 zł netto). W przypadku, gdy nie jest możliwe, aby poręczycielem był współmałżonek (np. osoby stanu wolnego), wówczas poręczycielem wekslowym może być inna osoba (wraz ze współmałżonkiem) zatrudniona na umowę o pracę, która przedstawia zaświadczenie z zakładu pracy o dochodach ( średnia z 3-ch miesięcy - 850 zł netto).
6. Koszty związane z zabezpieczeniem zwrotu przyznanych środków pokrywa pracodawca.

Programy EFS

Europejski Fundusz Społeczny jest podstawowym narzędziem Unii Europejskiej, mającym na celu finansowanie działań państw członkowskich skierowanych na przeciwdziałanie bezrobociu i rozwój zasobów ludzkich, wchodzącym w skład czterech Funduszy Strukturalnych UE.

Europejski Fundusz Społeczny pomaga rozwijać kwalifikacje osób, zwłaszcza tych, którzy mają szczególne trudności ze znalezieniem pracy, utrzymaniem dotychczasowej pracy czy powrotem do pracy po dłuższej przerwie. Ponadto wspiera państwa członkowskie UE w ich staraniach we wdrażaniu nowych strategii, mających na celu systemowe likwidowanie przyczyn bezrobocia, jak i podnoszenie kwalifikacji zatrudnionych, aby całościowo usprawniać rynek pracy.

Europejski Fundusz Społeczny to rozwój zasobów ludzkich poprzez promowanie zdolności do zatrudnienia, ducha przedsiębiorczości i równych szans oraz inwestowanie w zasoby ludzkie.

Europejskie służby zatrudnienia - Eures w polsce

jest programem międzynarodowego pośrednictwa pracy. Sieć EURES obejmuje państwa należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), w skład, którego wchodzą państwa Unii Europejskiej oraz Norwegia, Islandia, Lichtenstein i Szwajcaria. EURES ma na celu umożliwienie poszukiwania pracy poza terenem własnego kraju, ułatwienie swobodnego przepływu informacji dotyczących miejsc pracy w Europie. Z programem współpracują publiczne służby zatrudnienia, związki zawodowe, oraz organizacje pracodawców z poszczególnych państw. Realizację projektu koordynuje Komisja Europejska. Usługi EURES są przeznaczone zarówno dla pracodawców, jak i osób poszukujących pracy. Na usługi te składają się działania z zakresu pośrednictwa, doradztwa i rekrutacji.

Zadania EURES:

• udzielanie pomocy osobom poszukującym pracy w EOG w znalezieniu odpowiedniej oferty pracy,
• poradnictwo w zakresie możliwości podjęcia zatrudnienia, umiejętności zawodowych, oceny kwalifikacji i możliwości rozwoju,
• udzielanie pomocy pracodawcom w znalezieniu pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje,
• pośredniczenie w kontaktach między bezrobotnymi poszukującymi pracy a pracodawcami,
• informowanie o specyfice europejskich rynków pracy oraz warunkach życia w poszczególnych krajach,
• wymiana informacji pomiędzy służbami zatrudnienia państw członkowskich UE o wolnych miejscach pracy.

Na stronie http://www.europa.eu.int/eures można wpisać do bazy danych swoje CV w języku angielskim, niemieckim lub francuskim. Umieszcza się tam informacje dotyczące wykształcenia, doświadczenia zawodowego, a także innych umiejętności osoby zainteresowanej. Można napisać również krótki list motywacyjny. Jest to okazja, żeby przedstawić swoje dodatkowe atuty Z tej bazy danych korzystają pracodawcy, którzy współpracują z kadrą EURES przy rekrutacji nowych pracowników.

W każdym państwie włączonym do sieci EURES usługi świadczy specjalnie przygotowana kadra EURES.

W Polsce kadra ta składa się z:

• Krajowego Koordynatora EURES oraz zespołu ds. EURES w Ministerstwie Gospodarki i Pracy,
• 16 kierowników liniowych EURES,
• 13 doradców EURES,
• 19 wojewódzkich asystentów EURES z wojewódzkich urzędów pracy,
• w każdym powiatowym urzędzie pracy programem zajmuje się powiatowy asystent EURES, który bezpośrednio pomaga bezrobotnym i poszukującym pracy.